Biuro prezesa

Jeanelle

Ja jestem żalosna!?-krzyknęła..-Popatrz lepiej na siebie! Wyrwałeś laske łatwijeszą dziewczynę od niejednej dziewczyny stojącej pod latarnią, one nawet mają więcej godności niż twoją zoneczka. Radzę ci-nachyliła się teraz tak, że Ted czuł jej oddech na swojej twarzy.-Ujrze ją tu w telewziji, to ty będziesz wisiał za oknem za jaja, a ona będzie tylko próbowała latać. A gwarantuje ci, że przyciąganie ziemskie, będzie wtedy po mojej stronie-obróciła się tak, że włosy walnęły Ted'a w twarz.
-Wychodzę-odrzekła i wyszła.
I znów go zatkało.
-Zmienie grafik. Będziesz pracował rano do godziny 14, a ona wieczorami, dobrze?

MrSiM

- Dobrze, ja też już pójdę, bo jeszcze mi porysuje samochód i dziękuję za zmianę grafiku - szybko wyszedł i pobiegł na parking

Jeanelle

Zmienił pośpiesznie grafik, ubrał sie i wyszedł. Potrzebował snu.
[wychodzi]

Jeanelle

[wchodzi]
Zasiadł za sowim biurkiem, kazał sekretarce przynieść sobie kawę, oraz wezwał Ted'a do siebie.

MrSiM

- Ted wszedł zaraz jak tylko powiadomiono go o tym, że ma zjawić się w gabinecie szefa
- Dzień dobry - przywitał się i usiadł

Jeanelle

-Witaj, chyba wiesz o czym chcę z toba porozmawiać?-spojrzał na niego srogim wzrokiem.- Chcę żeby telewizja, nie była miejscem, gdzie każdy może się zemścić bo będzie na wizji. Także zakazuje ci, mówienia czegokowliek o Alex'ie Donathan'ie. Cos pisniesz, zostaniesz wyrzucony, lub zawieszony w sowich obowiązkach, albo po prostu znajdziesz się za kamerą, a nie przed. Czy my się rozumiemy?-złoył ręcę. Głownie powiedział to, bo Damen Sadi prosił go, by Ted się nie mścił, bo przeciez każdy facet by tak zareagował, jak Alex. I tu się z nim zgodził. A że Ted to był jego praocwnik, on musiał podjąc stanowcze kroki.

MrSiM

- Dobrze, nie będę nic mówił na jego temat - po chwili wyszedł, bo miał wchodzić na antenę za 5 minut

MrSiM

Wbiegła do jego gabinetu z jego laptopem i pokazała mu treść maila
- Wybacz, prowadzę pewne śledztwo i budynek telewizji jest zagrożony, zrób coś, aby zabezpieczyć budynek, jakiś alarm, bo mamy mało agentów

Jeanelle

Przeczytał dokładnie wiadomość.
0-Dobrze, ale po pierwsze, puka się za nim się wejdzie, po drugie skąd masz mojego laptopa?-zapytał spokojnym głosem, i rozłozył się w swoim fotelu.

MrSiM

- Znalazłam - na chwilę spojrzała się na sufit - I przepraszam za brak pukania

Jeanelle

-A gdzie go znalzłaś?-spojrzał na nia z udawanym zdziwieniem.-Powiem wprost, co robiłas u mnie w domu, i po co?-spojrzął nanią przenikliwie.

MrSiM

- No dobra powiem ci coś, ale nie mów tego, ani Jesse, ani nikomu. Dostałam kartkę z pogróżkami i teraz każdego sprawdzam, przy okazji sprawdzając twój laptop natknęłam się na tę wiadomość i teraz boję się, że tu będzie coś takiego jak w FBI

Jeanelle

-Mogę cię zapewnić, że nie będzie niczego takiego-powiedział, i przez telefon powiedział by zwikeszyć liczbe ochroniarzy, oraz wzmożyć kontrolę na wejściach.-Uznam, że nie słyszłaem, że wlamałas się do mojego mieszkania-powiedział.-A z tymi pogrózkami, to znajdź tego kto to napisał.

MrSiM

- Ok, to ja będę lecieć, jakby się tu coś działo to dzwoń do mnie - było jej trochę wstyd, ale potem wyszła
[Becca wychodzi]

Jeanelle

Wpadła do jego gabientu, zamykajac drzwi za soba.
-Bierz broń, atak na telewizję.
Wstał w celu wyjścia.
Zatrzymała go.
-Nigdzie nie wychodzisz, zostajemy tu, bo to ty jesteś ich celem, i ja cię musze pilnowac-powiedziała.
-I mam patrzec jak moi pracownicy giną!?-wrzasnął.
-Nie, ale..-i tu zstanawiała się nad rozsądną odpowiedzią. Skapitulowała, pod wpłwem wzroku Jace'a na nią.
-Dobra idziemy, ale nie rozdzielamy się, zrozumiano?-powiedziała i wyszli.